" خسته شدم از این همه شلوغی و این همه سروصدا. باز هم به میان مردمان میآیم و به صداها گوش میدهم. شاید صدایت را بشنوم یا ببینمت! هر روز به دنبال تو میگردم و زمزمه میکنم: «برایم سخت است که خلق را ببینم و تو از نظرم پنهان باشی و هیچ صدایی از تو به گوشم نرسد.»
فرازی از دعای ندبه
محمّدطه اسفندیاریـ قم
" طلوع کن! بودنم را با بودنت تازه کن. من با تو به ستارهها میرسم."
مهسا قاسمینژادـ صومعهسرا
تا کی مانند پرندههای آشیانه گم کرده در جستجوی تو باشیم؟ به انتظار آمدنت پنجرهای رو به آینههای سبز باز کردهام و هر صبح و شب در پشت این پنجره به جادّه چشم دوختهام تا بیایی.
نرجس شهبازیـ قم
مادرم میگوید: «همه چیز دیر و زود دارد امّا سوخت و سوز ندارد!»
نفیسه فروغیرادـ مشهد
ای کاش میشد هر موقع از سال، هر فصلی که دوست داشتم میآمد! مثلاً هروقت از گرمای تابستان خسته میشدم و آرزو میکردم زمستان باشد، زمستان میشد.
ای کاش میشد آینده هرجور که آدم دوست دارد همانجور بشود!
کاش میشد یک رمان ماندگار خلق کنم؛ یک رمانی که تا ابد خواننده داشته باشد و نام مرا بر سر زبانها بیندازد!
کاش میشد مادربزرگم زنده شود، بیاید پیشم و دوتایی با هم زندگی کنیم! او مثل بچگی، سر مرا روی زانوهایش بگذارد، موهایم را نوازش کند و با من حرف بزند.
کاش هر چه زودتر روز قیامت میرسید و من زودتر از نتیجهی کار خودم باخبر میشدم!
کاش یک هواپیمای شخصی داشتم و هر کجا که میخواستم پرواز میکردم! اصلاً هواپیما که هیچی، کاشکی لااقل یک ماشین داشتم!
کاش دوستانِ یکرنگ و مهربان زیادی داشتم که همیشه به دیدنم میآمدند!
کاش میشد پدر و مادر و نزدیکانم تا همیشه زنده میماندند و در کنارم بودند! همیشه نگران از دست دادن آنها هستم.
کاش میشد همیشه در حال نوشتن و خواندن بودم و هیچ کاری مرا از خواندن و نوشتن غافل نمیکرد!
ای کاش یک کلبه در کنار دریا داشتم با پنجرهای باز به سمت امواج!
ای کاش میشد درون آدمها را خیلی راحت بخوانم و آنها را خیلی بیشتر از این که میشناسم بشناسم!
دوست دارم هیچوقت برای هیچ چیز نگران نباشم. دوست دارم لحظههایم پر از شادی و نشاط باشد.
خیلی دوست دارم در یک رشتهی رزمی کمربند مشکی داشته باشم.
دوست دارم تمام شاهکارهای ادبی جهان را بخوانم. دوست دارم تمام فیلمهای خوب دنیا را ببینم . دوست دارم با همهی آدمهای دوستداشتنی دنیا دیدار کنم.ای کاش زودتر تو را می دیدم.زودتر می آمدی که خیلی دیر نشود...
- ای کاش...
با اندکی تغییر.محمدرضا رضایی- قم