سفارش تبلیغ
صبا ویژن

طبق حدیث لولاک لما خلقت الأفلاک آیا مقام حضرت فاطمه(س) از پیامبر(ص) بیشتر است؟

اسخ: فاطمه زهرا (س ) سرور زنان ، و دریای بیکران دانش ، آینة کمال ، نمونه عینی خلوص در بندگی ، جلوة تمام و کمال اسماء اللّه ، و تجلی لطف بیکران خداوند است .
زهرای اطهر (س ) دارای مقامی است که برای احدی غیر از حضرات معصومین (ع ) قابل درک نیست ، و آن مقام شامخ عصمت و ولایت کلیه است . مطلبی که در سؤال مطرح شده ، در کتاب "فاطمه بهجة قلب المصطفی " آمده است :
 "عن اللّه تبارک و تعالی : یا أحمد، لولاک لما خلقتُ الافلاک و لولا علیٌ لما خلقتُک و لو لا فاطمه لما خلقتکما؛(1) أی احمد، اگر تو نبودی ، افلاک را خلق نمی کردم ، و اگر علی نبود، تورا خلق نمی کردم و اگر فاطمه نبود، شما را خلق نمی کردم "
  توجیه این حدیث قدسی (البته حدیث به این عبارت در کتب معتبر نیامده) این است که فلسفه آفرینش ، رسیدن فیض و رحمت کامل به موجودات است . و تنها انسان کامل است که شایستگی در یافت کامل ترین فیض الهی را دارد. از آن جای که وجود مقدس فاطمه (س ) سر چشمه و منشأ وجود یازده امام معصوم (ع ) است ، در این حدیث قدسی محور قرار گرفته است ، یعنی اگر فاطمه (س ) نبود، هدف از خلقت که وجود انسان کامل و خلیفه و حجت الهی روی زمین تا ابد است حاصل نمی شد و این به معنی برتری حضرت زهرا (س ) از رسول اکرم (ص ) نمی باشد، بلکه بدین معنی است که ادامة انوار مقدس معصومین (ع ) به وسیلة دخت گرامی پیامبر اسلام (ص ) است . 
به عبارت دیگر: هدف آفرینش، انوار پاک چهارده معصوم (ع ) است و همه این بزرگواران نَفس و نور واحد هستند، چنان که در آیة مباهله ،(2) خدا از علی (ع ) به عنوان نفس نبی (ص ) یاد کرده است . رسول خدا (ص ) فرمود: "خدا من ، علی ، فاطمه ، حسن و حسین را از یک نور آفرید".(3) لیکن چون فاطمه واسطة فیض یازده اختر آسمان ولایت و امامت است ، خدا خطاب به حضرت محمد (ص ) فرمود : "اگر فاطمه نبود، شما را خلق نمی کردم" زیرا آن جریان نور مقدس پیامبر از طریق فاطمه ادامه یافته و تا قیام قیامت بر قرار و ثابت است . همان گونه که به لحاظ این که فاطمه (س ) و حدت بخش انوار پاک و مرکز دایرة وجود است ، در حدیث کسا محور پنج تن (ع ) واقع شده است: "هم فاطمة و أبوها و بعلها و بنوها".(4)


پى نوشت ها
1. احمد رحمانی همدانی ، فاطمة بهجة قلب المصطفی ، ص 9، به نقل از کشف اللئالی ، صاحب بن عبدالوهاب بن العرندس .
2. آل عمران (3) آیه 61.
3. بحارالانوار، ج 27، ص 131، حدیث 122.
4. مفاتیح الجنان ، ص 1211.
به نقل از: حدیث نت