در 200 متری جنوب غربی حرم امام حسین (ع) و در انتهای شارع حبیب بن مظاهر و در شارع مخیم ، محلی وجود دارد که بنا به اقوال برخی مورخان محل خیمه گاه امام حسین(ع)، اهلبیت و یارانشان بوده است ، این محل توسط سید علی طباطبایی در سال 1217 ه.ق پس از حمله وحشیانه وهابیون ساخته شد. 
در سال 1271 ه.ق توسط همسر آصف الدوله و پس از آن توسط مدحت پاشا و سپس در سال 1978 م مجددا بازسازی
گردید. پس از سقوط رژیم منحوس بعث و صدام ملعون در سال1382 ش ( 2003 م) و آزادی عمل بیشتر شیعیان این محل بازسازی و به شکل کنونی درآمد، ساختمان خیمه گاه دارای یک گنبد سبزرنگ بزرگ در قسمت ورودی و یک گنبد سبزرنگ بزرگتر دیگر در بخش مرکزی می باشد که گنبدهای کوچکتری در گرداگرد آن قرار دارند و نام های متبرک اهلبیت(علیهم السلام) و اسماء الحسنی بر روی آنها نقش بسته است.