با ترور شهید احمدی ، معاون بازرگانی سایت نطنز، پنجمین ترور دانشمندان هسته ای کشور ظرف دوسال اخیر اتفاق افتاد.

دقیقا دوسال قبل در چنین روزی بود که شهید مسعود علیمحمدی دانشمند هسته ای کشور مقابل منزل مسکونیش با انفجار یک بمب کنترل از راه دور ترور شد.

بعد از حدود 11 ماه شهید شهریاری با چسباندن یک بمب مشابه به کنار خودروی وی ترور شد و هدف ترور دیگر فریدون عباسی بود که پس از ناکام ماندن عملیات ترور به ریاست سازمان انرژی اتمی رسید.

هفت ماه بعد شهید داریوش رضایی نژاد ، مقابل منزل مسکونیش ترور گردید ورهبر انقلاب در سخنرانی خود در ماه مبارک رمضان، ترور این سه شهید را در یک راستا ارزبابی کرده وخواستار حساسیت و توجه دانشجویان به اینگونه اتفاقات شد.

اکنون ودر فاصله کمتر از شش ماه یکی دیگر از مسئولان هسته ای کشور ترور گردیده است.

اینکه  چه سازمان تروریستی در پشت این پنج عملیات قرار دارد موضوعی است که اظهار نظر قطعی درباره آن در صلاحیت دستگاههای امنیتی کشور است، اما اینکه ظرفیت رسانه ای وفرهنگی کشور چه وظیفه ای درباره حراست از منافع ملی وحقوق کشور دارد موضوع دیگری است.

بیاد داریم که شهادت یک کودک فلسطینی و پوشش گسترده رسانه ای آن موجب بروز انتفاضه دوم در یکدهه قبل در سرزمینهای اشغالی شد و هزارن بار از شبکه های تلویزیونی پخش شد اما تصاویر دختر خردسال شهید رضایی نژاد که ناباورانه شاهد مرگ پدر بیگناهش بود چه میزان در رسانه های ما پوشش پیدا کرد.

یکی از موثرترین راهها برای مقابله با انجام عملیات تروریستی استفاده زا ظرفیت افکار عمومی وقدرت رسانه ای برای روشنگری است ومتاسفانه ما اهالی رسانه در ایران در این زمینه کوتاهی می کنند و بدین خاطر به خون این شهیدان علمی مدیونیم.